Ανομολόγητα

Και τώρα πώς να πω όλα αυτά που μου έρχονται στο μυαλό;
 αφού ούτε εγώ τολμώ να τα ομολογήσω στον εαυτό μου..

Είναι μια απόφαση σκληρή,
 ή μήπως πάντα ήταν εκεί αυτό το ίχνος της καινούριας μου ζωής;
Τόσο πολύ θα αλλάξω; μήπως θα ξενιτευτώ;
θα πάω σε τόπους μακρινούς, μέχρι να γυρίσω πάλι _ εδώ;
Κι αν γίνει τρικυμία και πέσω και χαθώ, ποιος θα με βρει αφού μαζί σου κάνω το ταξίδι αυτό;
Πώς θα τρέξω να κρυφτώ όταν με πληγώσεις με αυτά
αυτά τα λόγια που γίνονται πράξεις μοναχά;
Τρέξε και φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς αλλιώς τη ζωή σου τώρα σε μένα θα την πεις.
Πρέπει να μάθω να σιγουρευτώ τι είναι αυτό που έχεις μες στο μυαλό
 Είναι μια αγάπη τρελή, μοναδική;
 έρωτας σε κάθε πιθαμή;
 ή μια καινούρια εμπειρία και μια περιέργεια τωρινή
"ας δούμε τι μπορεί να μας φέρει η στιγμή".
Δεν θέλω
δεν μπορώ
δεν αντέχω
να δω τι θα μου φέρει η στιγμή
πρέπει τα μάτια σου εκεί_
να με κοιτούν και να μου λεν
όλο και πιο δυνατά
δεν θα σ αφήσω μόνη πια.

No comments:

Post a Comment