Μαλακκκκίες! Όλα σκατά. Από τότε που μου το είπε αυτό, μου έχει κατεδαφίσει τη βδομάδα. Δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι. Ούτε μπορώ να σταματήσω να κατηγορώ τον εαυτό μου. Δεν φταίω. Αλλά πρέπει οι μοίρες να έπαιξαν περίεργο παιχνίδι τη μέρα της γεννήσεως μου. Δεν μπορεί. Δεν γίνεται αλλιώς.
http://www.youtube.com/watch?v=A3adFWKE9JE
Δεν θέλω η ζωή μου να είναι μια όπερα; Με πάθος και δυνατές συγκινήσεις; Θέλω. Αλλά αυτές θα με καταστρέψουν. Οι πολλαπλές δονήσεις των δυνατών συγκινήσεων δημιουργούν τέτοιο ρήγμα μεταξύ ζωής και θέλησης για ζωή, που στο τέλος την απαρνιέσαι ο ίδιος.
Θέλει μεγάλη δύναμη για να αυτοκτονήσεις. Δυνατή περιέργεια- αν δεν έχεις τρελαθεί- ή φοβερή κατάθλιψη και ματαιότητα. Ευτυχώς δεν είμαι περίεργη. Και η σκέψη ότι δεν έχω βρει ό,τι θέλω στη ζωή μου, με κάνει να θέλω να συνεχίσω να υπάρχω. Κυρίως, η απόφαση του να μην αυτοκτονήσει κανείς, έχει σχέση και με τον εγωισμό του. Αν εγώ πάθω κάτι, πώς θα αντέξουν οι γύρω μου; Και επειδή θα φοβόμουν να το κάνω μόνη μου, θα έβαζα κάποιον άλλο να το κάνει - παρά τη θέληση του. Όπως, ας πούμε το να πέσω πάνω σε ένα αυτοκίνητο. Τι εγωιστική πράξη.. Τι μου φταίει εμένα ο οδηγός; Πώς θα μπορούσα να καταστρέψω έτσι τη ζωή του;
Στο έργο του Coelho, "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει", η κοπέλα παίρνει χάπια, γιατί ακριβώς δεν θα μπορούσε να αντέξει να τη βρουν οι δικοί της χαρακωμένη ή μαχαιρωμένη. Η εικόνα θα έμενε ζωντανή στα μάτια τους και θα τους κατέτρεχε μια ζωή.
Δεν σκέφτομαι ότι θέλω να πεθάνω. Και μόνο που το γράφω ανατριχιάζω. Το σκέφτομαι μόνο στα αγγλικά. Λέω τις λέξεις και δεν έχουν τέτοια επίδραση στην ψυχή μου και τη σκέψη μου. Γιατί τις λέω στα αγγλικά. Νιώθω ότι αν τις πω στα ελληνικά, στη μητρική μου γλώσσα, που έχει δύναμη - γιατί τα ελληνικά έχουν δύναμη, η απαρχή τους δηλώνει μια οντότητα, μια ύπαρξη, κρυμμένη στη λέξη- αυτό που μελετώ θα συμβεί.
Οι αρχαίοι λαοί της Μεσοποταμίας είχαν ανακαλύψει ότι υπάρχει "η λέξη " για το κάθε αντικείμενο, που άμα τη βρεις το εξουσιάζεις. Δεν ξέρω αν είναι ρομαντική σκέψη ή όχι, πάντως αυτοί οι λαοί των τότε χρόνων ήξεραν περισσότερα από ότι εμείς τώρα. Μπορεί να εξουσίαζαν την απλή ύλη. . όχι τη σύνθετη και παράγωγη δική μας ύλη. Την αληθινή, φυσική ύλη. Ή μπορεί και να ήθελαν να πιστεύουν ότι γίνεται, γιατί πάντοτε χρειαζόμαστε λίγη μαγεία στη ζωή μας. Αλλά ο άνθρωπος σαν μέρος της φύσης, σαν βιολογικός οργανισμός πρέπει να έχει κάποια στοιχεία που ταιριάζουν βιολογικά με τα άλλα πράγματα.. Έτσι να συνδέεται μαζί τους.. να μπορεί να τα κατανοήσει στην βαθύτερη ύπαρξή τους.. --για ποιον άλλο λόγο να μας δόθηκε η δυνατότητα να σκεφτόμαστε;;-- Έτσι, κάποιοι άνθρωποι που επιδρούν πάνω μας, το "μάτι" που λέμε, πρέπει να έχουν ανακαλύψει κάτι.. ή σα χάρισμα να τους δόθηκε από τη φύση.
Δεν γνωρίζω/ Δεν απαντώ. Φιλοσοφικές αναζητήσεις που υπάρχουν μόνο στο χώρο των Ιδεών. Η πραγματική ζωή τις καταστείλει. Υπάρχει η φιλοσοφική σκοπιά και η επιστημονική.. Όταν τα εξετάζω από τη μία, τη φιλοσοφική, όλα είναι δυνατά.. Η επιστήμη, όμως, η φυσική είναι τόσο απόλυτη που δεν δέχεται δύο ερμηνείες. Μία εφαρμόζεται στο κανόνα και αποδεικνύεται στο πείραμα. Και αυτήν αποδεχόμαστε.
http://www.youtube.com/watch?v=A3adFWKE9JE
Δεν θέλω η ζωή μου να είναι μια όπερα; Με πάθος και δυνατές συγκινήσεις; Θέλω. Αλλά αυτές θα με καταστρέψουν. Οι πολλαπλές δονήσεις των δυνατών συγκινήσεων δημιουργούν τέτοιο ρήγμα μεταξύ ζωής και θέλησης για ζωή, που στο τέλος την απαρνιέσαι ο ίδιος.
Θέλει μεγάλη δύναμη για να αυτοκτονήσεις. Δυνατή περιέργεια- αν δεν έχεις τρελαθεί- ή φοβερή κατάθλιψη και ματαιότητα. Ευτυχώς δεν είμαι περίεργη. Και η σκέψη ότι δεν έχω βρει ό,τι θέλω στη ζωή μου, με κάνει να θέλω να συνεχίσω να υπάρχω. Κυρίως, η απόφαση του να μην αυτοκτονήσει κανείς, έχει σχέση και με τον εγωισμό του. Αν εγώ πάθω κάτι, πώς θα αντέξουν οι γύρω μου; Και επειδή θα φοβόμουν να το κάνω μόνη μου, θα έβαζα κάποιον άλλο να το κάνει - παρά τη θέληση του. Όπως, ας πούμε το να πέσω πάνω σε ένα αυτοκίνητο. Τι εγωιστική πράξη.. Τι μου φταίει εμένα ο οδηγός; Πώς θα μπορούσα να καταστρέψω έτσι τη ζωή του;
Στο έργο του Coelho, "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει", η κοπέλα παίρνει χάπια, γιατί ακριβώς δεν θα μπορούσε να αντέξει να τη βρουν οι δικοί της χαρακωμένη ή μαχαιρωμένη. Η εικόνα θα έμενε ζωντανή στα μάτια τους και θα τους κατέτρεχε μια ζωή.
Δεν σκέφτομαι ότι θέλω να πεθάνω. Και μόνο που το γράφω ανατριχιάζω. Το σκέφτομαι μόνο στα αγγλικά. Λέω τις λέξεις και δεν έχουν τέτοια επίδραση στην ψυχή μου και τη σκέψη μου. Γιατί τις λέω στα αγγλικά. Νιώθω ότι αν τις πω στα ελληνικά, στη μητρική μου γλώσσα, που έχει δύναμη - γιατί τα ελληνικά έχουν δύναμη, η απαρχή τους δηλώνει μια οντότητα, μια ύπαρξη, κρυμμένη στη λέξη- αυτό που μελετώ θα συμβεί.
Οι αρχαίοι λαοί της Μεσοποταμίας είχαν ανακαλύψει ότι υπάρχει "η λέξη " για το κάθε αντικείμενο, που άμα τη βρεις το εξουσιάζεις. Δεν ξέρω αν είναι ρομαντική σκέψη ή όχι, πάντως αυτοί οι λαοί των τότε χρόνων ήξεραν περισσότερα από ότι εμείς τώρα. Μπορεί να εξουσίαζαν την απλή ύλη. . όχι τη σύνθετη και παράγωγη δική μας ύλη. Την αληθινή, φυσική ύλη. Ή μπορεί και να ήθελαν να πιστεύουν ότι γίνεται, γιατί πάντοτε χρειαζόμαστε λίγη μαγεία στη ζωή μας. Αλλά ο άνθρωπος σαν μέρος της φύσης, σαν βιολογικός οργανισμός πρέπει να έχει κάποια στοιχεία που ταιριάζουν βιολογικά με τα άλλα πράγματα.. Έτσι να συνδέεται μαζί τους.. να μπορεί να τα κατανοήσει στην βαθύτερη ύπαρξή τους.. --για ποιον άλλο λόγο να μας δόθηκε η δυνατότητα να σκεφτόμαστε;;-- Έτσι, κάποιοι άνθρωποι που επιδρούν πάνω μας, το "μάτι" που λέμε, πρέπει να έχουν ανακαλύψει κάτι.. ή σα χάρισμα να τους δόθηκε από τη φύση.
Δεν γνωρίζω/ Δεν απαντώ. Φιλοσοφικές αναζητήσεις που υπάρχουν μόνο στο χώρο των Ιδεών. Η πραγματική ζωή τις καταστείλει. Υπάρχει η φιλοσοφική σκοπιά και η επιστημονική.. Όταν τα εξετάζω από τη μία, τη φιλοσοφική, όλα είναι δυνατά.. Η επιστήμη, όμως, η φυσική είναι τόσο απόλυτη που δεν δέχεται δύο ερμηνείες. Μία εφαρμόζεται στο κανόνα και αποδεικνύεται στο πείραμα. Και αυτήν αποδεχόμαστε.
