Μαύρο και μετά λευκό ή γκρι και μετά λευκό που είναι και πιο εύκολο;

Some people are afraid of allowing themselves to be too happy because they think there is a negative, often tragic, event that will happen as a trade-off. This is known as CHEROPHOBIA.

I am indeed afraid. Always something will go wrong. Απορρίπτω τις θετικές σκέψεις πολύ συχνά.. γιατί φοβάμαι ότι δίνω σήμα στο σύμπαν να ρίξει κάτι μαύρο πάνω μου. Να επανέλθω στο γκρι. Όχι απαραίτητα μαύρο, αλλά όχι λευκό.
Καθώς διαβάζω γι αυτήν τη φοβία, περιγράφει το σύμπτωμα ενός εξαιρετικού άγχους. Τέτοιο δεν έχω. Είμαι θετική απέναντι στη φοβία μου, τελικά. Την αναγνωρίζω ότι υπάρχει, καταλαβαίνω ότι δεν έχω λόγο να σκέφτομαι έτσι, ότι είναι λάθος, απλά ακόμα πιστεύω ότι κάτι θα συμβεί. Δεν αγχώνομαι γι' αυτό, απλά το έχω αποδεχθεί. Είναι λάθος, αλλά δε νομίζω να μπορέσω να αλλάξω αντίληψη ποτέ. Χρόνια τώρα προσπαθώ να γίνω αισιόδοξη. Τώρα αν με κοιτάξω είμαι αισιόδοξη. Απλά φοβάμαι την ευτυχία μου. Φοβάμαι πως ότι καλό θα συμβεί, αργά ή γρήγορα θα μαυρίσει, θα χαλάσει..
Όσο κι αν γελάω ή όσο κι αν γελάσω ποτέ με αυτή τη σκέψη, νομίζω πάντα θα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου.. "Ωχ.. προετοιμάσου για καταιγίδα" Δε θα είσαι ποτε χαρούμενος θα πουν. Δε θα αφεθείς ποτέ πλήρως για να νοιώσεις ευτυχισμένος. Και πώς το έχω ανάγκη το τελευταίο. Είμαι με ένα εξαιρετικό αγόρι και δεν μπορώ να το απολαύσω. Δεν μπορώ να αφεθώ πλήρως για να νοιώσω όλα τα συναισθήματα που θέλω να με κατακλύσουν. Με σώζω από κάτι; ή μήπως μπερδεύω τις ασθένειες και δε θα γίνω ποτέ ευτυχισμένη; Καλλίτερα λίγο ή τίποτα; όλα ή τίποτα; μαύρο και μετά λευκό ή γκρι και μετά λευκό που είναι και πιο εύκολο;