Αγχώδη δημιουργικά.

Με τραβάει.. Συνέχεια με γυρίζει πίσω. Ευχαριστιέμαι μια στιγμή και τσουπ! αυτό εμφανίζεται να μου θυμίσει τους λόγους για να μην. Για να μην χαρώ πολύ, για να μην δεν ξέρω εγώ τι; Για να μην χαλαρώσω; Για να μην ηρεμίσω;
Για παράδειγμα, χθες το βράδυ πέρασα υπέροχα. Πήγα στο σπίτι μιας κοπέλας, που συμπαθώ πολύ και που θα ήθελα να κάνουμε παραπάνω παρέα. Και κάθισα παραπάνω. Ε και οι άλλες - η παρέα μου απ' τη σχολή - έφυγαν, λίγο πριν φτάσω. Δε με πείραξε. Δε θα είχα θέμα να τις δω απλά για λίγο και είχα όρεξη να γίνω λγο πολυάσχολη, να πηγαίνω μια από εδώ μια απο εκεί. Άργησα μεν, είχα περάσει τέλεια δε. Πάρα πολύ ωραία! Έφυγα με μια αίσθηση χαλαρότητας ότι είχα περάσει όντως καλά. Πώς να το πω. Αυτό που το νοιώθεις, σα να έκανες μια ένεση χαράς, νοιώθεις λίγο πιο δυνατή λίγο πιο αισιόδοξη λίγο πιο η-κεφάτη-δυναμική-εσύ.
Αλλά μετά με κατέκλυσαν οι τύψεις.. και τα δεν έπρεπε και τις άφησες να περιμένουν και μειώθηκε η χαρά κατακόρυφα. από το 70% που βρισκόμουν έγινα ένα 30%. Πώς μπορώ να μάθω να το ελέγω; Να ελέγχω αυτό το άγχος που κατακλύζει κάθε σκέψη μου και με γεμίζει φόβο και ενοχές για τη συμπεριφορά μου απέναντι στους άλλους, μην τυχόν έχω πληγώσει τους άλλους, μήπως τους έκρινα πολύ αυστηρά..
Πρέπει να ξεκινήσω να ζω λίγο. Να ζω ανέμελα. Με λίγο παραπάνω εγωισμό. Κι ας πληγώσω τους άλλους.. οι άλλοι πώς με πληγώνουν; Επειδή εγώ αγχώνομαι να είμαι καλή μαζί τους, θέλω να πιστεύω ότι και αυτοί το εκτιμούν και προσπαθούν να κάνουν το ίδιο. Ποτέ. Ποτέ δε γίνεται κάτι τέτοιο. Ή σχεδόν ποτέ. Ή φταίνε τα άτομα με τα οποία κάνω παρέα. Πρέπει να ξέρω, πρέπει να μάθω. Με τα εγωιστικά άτομα θα συμπεριφέρομαι αναλόγως. Στα άτομα που προσφέρουν, θα προσφέρω κι εγώ. Κι αυτό γιατί η πολλή προσφορά μειώνει τη ζήτηση.
Έχουν συνηθίσει να ζητάω συγγνώμη και να κάνω πίσω. Όχι βήματα πίσω πια. Θα παραδέχομαι το λάθος μου ή τα λάθη μου και θα πορευόμαστε μαζί μπροστά. Η σχέση είναι διμερής και κινείται ευθεία. Μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές, αλλά αυτό δεν πρέπει να σημαίνει και την παύση της κοινής πορείας. Ας μην είναι ευθεία, ας είναι και σπειροειδής. Αλλά, να νοιώθω πως και ο άλλος βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με εμένα.
Θέλουμε να είμαστε σε αυτή τη σχέση.
Εκτιμούμε τις προσπάθειες του άλλου.
Πάμε μπροστά.